Pogoń za marzeniami – czy to egoizm? Czy nasze marzenia są zawsze spójne z(...)
MEDIA A MIŁOŚĆ - o spełnieniu w...
Bez wątpienia można stwierdzić, iż miłość, bez względu na jej dynamicznie(...)
'Uroki' życia w stadzie
Każdy, kto po ślubie planuje zamieszkać ze współmałżonkiem u rodziców czy(...)
W pogoni za karierą i sukcesami zawodowymi często poświęcamy zbyt wiele tego, co dla nas ważne w życiu osobistym. Tracimy kontakt z bliskimi, nie mając ciągle dla nich czasu, zaniedbujemy nasze zainteresowania, ale przede wszystkim zapominamy zadbać o siebie same.
Towarzyszący nam w ciągłym pośpiechu stres ma działanie motywujące i napędzające, jednak utrzymujący się na dłużej - bardzo źle wpływa na nasze samopoczucie i zdrowie. Jak pogodzić ze sobą obowiązki zawodowe z zachowaniem dobrych relacji z bliskimi i samą sobą?
Współcześnie coraz więcej kobiet próbuje odnaleźć odpowiedź na to pytanie. Jak dobrze spełniać się zawodowo, być dyspozycyjną i jednocześnie żyć w zdrowiu i szczęściu osobistym?
Przede wszystkim trzeba umieć zarządzać swoim czasem. Ocenić, ile naszego czasu poświęcamy pracy, ile rodzinie, obowiązkom, a ile dbaniu o stan zdrowia i przyjemnościom. Kolejnym krokiem jest planowanie. Oczywiście nie wszystko da się zaplanować, życie bowiem stawia nas często przed faktem dokonanym. Ale w miarę możliwości – zaplanujmy to, na co mamy choć najmniejszy wpływ.
Zadbajmy o jakość naszego pożywienia i o sposób jedzenia. Często jadamy w pośpiechu, nie przywiązując wagi do tego co właściwie jemy. Zapominamy, że spożywanie zdrowych posiłków powoli i o odpowiednich porach, ma ogromny wpływ na naszą wydajność w pracy, przypływ energii, sił, lepszą koncentrację i spokój. Można tu połączyć przyjemne z pożytecznym – zjeść lunch z przyjaciółką, kolację z rodziną czy w przerwie w robieniu zakupów delektować się ulubioną kawą. Chodzi o to, by w ciągu dnia znaleźć choć odrobinę czasu dla siebie.
Jeśli nasza praca wymaga od nas stałej pozycji ciała, np. praca siedząca, zadbajmy o aktywny tryb życia w czasie wolnym. Wybierzmy się z rodziną na niedzielny spacer, zamiast tkwić przed telewizorem, idźmy na tańce z koleżankami. W ten sposób zadbamy i o siebie, i o dobre relacje z bliskimi. Każda z nas ma jakiś swój sposób na relaks. Wykorzystajmy to w wolnym czasie.
Innym ważnym aspektem jest nieprzenoszenie obowiązków z pracy do domu. Czasami jednak zdarza się, iż musimy zostać w pracy po godzinach, starajmy się jednak nie robić tego zbyt często. Zaniedbana rodzina czy przyjaciółka ciągle będą w naszej głowie, my przemęczone i wciąż zapracowane nie będziemy potrafiły dawać z siebie wszystkiego, co z kolei negatywnie wpłynie na życie zawodowe. Dlatego tak istotna jest organizacja czasu.
Życie w ciągłym pośpiechu odbija się nie tylko na pogorszeniu relacji z bliskimi czy naszej koncentracji. Często stres towarzyszący nam w życiu codziennym wpływa negatywnie na nasze zdrowie. Mogą pojawić się problemy z zasypianiem, ogólne rozdrażnienie, migreny, a w gorszych przypadkach dochodzi do powstawania różnego rodzaju chorób, jak np. miażdżyca czy choroba wieńcowa.
Jednak niektórzy ludzie mają więcej szczęścia - ich praca jest właśnie tym, co lubią. Ich marzenia są dzięki temu spełnione, a oni jednocześnie realizują się zawodowo. Nie każda z nas ma możliwość łączenia życiowych pasji z pracą.
Najważniejsze jest to, aby dostrzegać granice między pracą a szczęściem rodzinnym i zdrowym trybem życia oraz umieć je od siebie oddzielić. Te wartości, którym postanowimy się poświęcić w większym stopniu, powinny zależeć tylko i wyłącznie od naszych wewnętrznych przekonań, tak, aby być w życiu szczęśliwym i nie żałować wcześniej podjętych decyzji. Trzeba umieć powiedzieć sobie w odpowiednim momencie „stop” i zwolnić na parę chwil delektując się życiem, bo czas płynie bardzo szybko.
Podsumowując przytoczę dwa cytaty brazylijskiego pisarza, Paulo Coelho - z książki pt. „Być jak płynąca rzeka”:
- „Trzeba walczyć o swoje marzenia, ale trzeba też wiedzieć, które drogi są nie do przebycia i zachować siły na przejście innym ścieżkami”
- „Praca jest darem, kiedy pomaga zrozumieć, co robimy, ale może być przekleństwem, kiedy staje się ucieczką przed pytaniem o sens życia”.
Iza
(Brak komentarzy)